Weekend Mombasa

Jambo!

Afgelopen weekend zijn we naar Mombasa geweest. Donderdagavond om 22.15 gingen we met de nachtbus richting Mombasa. Het was een reis van 8 uur.
Toen we de bus in stapten, was ik wel even verbaasd. Wow, zo’n luxe had ik het zeker niet verwacht! We hadden business klas geboekt, goede en ruime stoelen en er was zelfs stroom. Onderweg heb ik een beetje proberen te slapen, maar dat ging niet echt. De snelwegen zijn niet zoals in Nederland. Nog veel hobbels en kuilen in de weg.
Na 2 korte tussenstops kwamen we rond half 7 aan in Mombasa. Ik had een totaal ander beeld van Mombasa. Ik had gedacht dat het een mooie stad zou zijn en veel luxer dan Nairobi. Maar ook in Mombasa is er redelijk veel armoede te zien.
Toen we de bus uitstapte, kwamen er meteen allerlei mannen naar ons toe met de vraag of we een taxi wilden. Maar we moesten eerst nog naar het MASH-kantoor om onze terug reis te boeken. Helaas moesten we daar eerst nog een tijdje wachten voordat het kantoor openging. Gelukkig ging het boeken vrij snel.
We hadden besloten om met een ‘tuktuk’ naar ons hostel te gaan. Een tuktuk is een kleine taxi op drie wielen. Onderweg zijn we gestopt om even te pinnen. De chauffeur zei dat er in die buurt de avond ervoor 4 mensen waren vermoord. Oké, erg fijn om te weten als je daar zo dichtbij zit. Maar we gingen weer verder op weg naar ons hostel. Het laatste stukje was wel een beetje eng, we gingen over een weggetje met heel veel hobbels en pitten met grote plassen. Af en toe dacht ik dat het wagentje zou kantelen haha maar gelukkig zijn we veilig aangekomen.
Daar aangekomen moesten we een tijdje wachten. Ondertussen genieten van een geweldig uitzicht over de Indische Oceaan. Even later kwam er een vrouw die ons het huisje liet zien. Het viel wel een beetje tegen. Het huisje was niet echt groot en er stond alleen een bed met 2 stoelen in. Douche en wc was een eindje verderop. Ook hadden we geen stroom in ons huisje, dus als je stroom nodig had moest je naar de gezamenlijke ruimte.
We waren best moe van de reis, dus we hebben de rest van de dag weinig gedaan. We waren van plan om lekker op het strand te gaan liggen en bij te komen van de reis. Maar het strand viel ook wel een beetje tegen. Het water was niet zo mooi blauw als op de foto’s te zien was en het strand lag vol met zeewier. Helaas was het ook al hoog water en daardoor was er geen strand meer en kon je ook niet meer zwemmen. We hebben toen bij ons huisje gezeten en verder weinig gedaan.
De douche viel ook wel een klein beetje tegen. Het was koud en zout water wat met een klein straaltje naar beneden kwam. Ik vond het wel erg jammer, ik had er grote verwachtingen van en sommige dingen vielen dan wel erg tegen!

De volgende dag wilde we wel gaan zwemmen. De vrouw van het hostel had gezegd dat we ongeveer vijf minuutjes moesten lopen. Wij die kant op gelopen, maar helaas konden we niet echt iets vinden. We moesten over een soort van rotsen lopen waar zeewier bovenop lag en tussen de rotsen was dan water. Het was best glad, dus wat denk je, Jacintha valt met kleding en al achterover het water in. Tot 2 keer toe, dus iedereen keihard lachen. Alles kletsnat, maar gelukkig geen pijn en mijn telefoon en camera werkten nog.
We hebben maar besloten om terug te gaan en even naar de supermarkt te gaan om boodschappen te halen. Ze hadden gezegd dat het ongeveer 10 minuutjes lopen was. Nou die 10 minuutjes waren wel een halfuur geworden en het was ontzettend warm. Je kan beter niet de weg vragen aan de mensen daar, want ze sturen je zo de verkeerde kant op. Terug hebben we maar een pikipiki genomen.
Het was nu laag opkomend water, dus hebben we nog even lekker gezwommen. Ik vond het heel jammer dat er zoveel zeewier was en dat je niet lekker op het strand kan liggen. Maar het was heerlijk om even af te koelen in het water!
’s Avonds hebben we lekker gegeten en wat gedronken en genoten van het uitzicht en de rust. Geen toeterende matatu’s en schreeuwende mensen, heerlijk!

Marin en ik waren de volgende ochtend al erg vroeg wakker. We gingen maar om uit bed om te kijken of we van de zonsopgang konden genieten. Maar helaas was het erg bewolkt, dus gingen we nog maar even terug in bed.
Rond een uur of 9 gingen we uit bed. Vandaag zouden we gaan snorkelen. Twee locale vissers zouden ons komen ophalen en met ons mee gaan snorkelen. Het was een smal bootje. Het was ongeveer 1 meter breed en 10 meter lang. Het zeil ging omhoog en het waaide best hard dus het bootje wiegelde lekker heen en weer.
Na een tijdje gooide de visser het anker uit. Een beetje spannend vond ik het wel, maar wat was het geweldig mooi! Eén van de vissers ging ook mee en hij dook allerlei dingen op; zeesterren, zeekomkommer, schelpen etc. Gaaf om het te voelen!
Het enige wat wel een beetje jammer was dat een zee-egel langs mijn voet schuurde en ik allemaal stekels in mijn voet had. Dat was echt niet lekker!
Na twee uurtjes begon het te regenen en werd het best koud, dus gingen we terug. De vissers gingen ook met ons mee. Ze zouden iets voor de stekels in mijn voet halen. Inmiddels zaten ze al een stukje onder mijn huid en het was best pijnlijk. Even later kwam hij met een papaja. Met een bierdopje tikte hij op de papaja zodat er wat vocht uitkwam. Dat smeerde hij op mijn voet. Het zou ervoor moeten zorgen dat de stekels er vanzelf uit zouden komen. Ik had niet echt het idee dat het werkte, maar dit is de Afrikaanse manier Lopen ging niet echt gemakkelijk, dus de rest van de dag hebben we weinig gedaan. Het weer zat ook niet echt mee. Het ene moment was het zonnig, vijf minuten later regende het weer keihard.
Er waren die dag nog een groep mannen uit Soudan aangekomen. In de avond gingen ze met elkaar op de vuist. Niet echt prettig om daar tussen te zitten. Toen we op bed lagen zag ik ook een man met een zaklamp voor ons huisje staan. Helemaal veilig voelde ik me niet, maar het is allemaal goed gekomen!

De laatste dag zouden we naar het winkelcentrum gaan. In de ochtend hebben we eerst nog een ontbijtje gegeten en genoten van het uitzicht en de rust. Daarna kwam de man van het hostel. Hij zou de stekels wel eens uit mijn voet halen.
Hij kwam met een mes en cactusstekels aan. Ik schrok wel een beetje. Ik dacht neee, niet daarmee!
En daar ging de operatie van start. Au, het deed wel even pijn zeg. De stekels zaten erg diep. Het was geen pretje. Hij heeft ze er niet allemaal uitgehaald. Er zitten er nog steeds een aantal in. Hij had gezegd je moet die papaja gebruiken, dan komen ze er vanzelf uit. Ik ben benieuwd!
Rond een uur of half 4 zijn we op de pikipiki richting de supermarkt gegaan. Een heel gedoe met de koffers achterop de pikipiki en dan door die grote plassen.
Vanaf de supermarkt hebben we de matatu genomen naar het winkelcentrum. We hadden verwacht dat het heel groot zou zijn met veel kledingwinkels, maar er waren maar 2 of 3 kledingwinkels. Wel jammer, maar wel goed voor mijn portemonnee
We hebben daar nog gegeten en wat rond gelopen en rond half 9 zijn we met de tuktuk richting de bus in Mombasa gegaan. We moesten nog wel een tijdje wachten.
Om 10.40 konden we dan de bus in. Dit keer hadden we VIP plaatsen, dus heerlijke stoelen! Maar echt geslapen heb ik niet. De hobbels en pitten in de weg maken je misselijk en slapen lukt dan zeker niet.
Het laatste stukje stonden we nog in de file. Maar om 7 uur waren we in town. Vanuit daar moesten we nog met de matatu naar ons gastgezin. Om half 9 waren we daar. Eerst waren we van plan om meteen door te gaan naar het Watoto Wema, maar we waren erg moe en ik was niet helemaal fit, dus zijn we thuis gebleven.
Morgen gaan we weer met frisse moed naar het Watoto Wema Centre!

Tot snel!

Liefs, Jacintha