Elephant Orphanage

De tijd gaat snel en ik begin steeds meer te wennen aan alles. Het wordt steeds leuker!

Ik verbaas me nog steeds over het verkeer, wat een enorme chaos is. De mensen denken hier allemaal ‘ik eerst, het maakt niet uit dat er dan een file ontstaat’. En is er een file, dan gaan we toch even door de berm?! Ik ben maar blij dat ik hier niet moet rijden.

Ook heb ik al een aantal huwelijksaanzoeken gehad. ‘I am single, please marry me!’. Ook worden we vaak nagekeken en nageroepen. ‘Mzungu, mzungu’ (blanke). Kinderen vinden het vaak helemaal geweldig om een ‘mzungu’ te zien. Als we op de pikipiki naar het kindertehuis gaan, komen we vaak kinderen tegen die dan heel enthousiast zwaaien. Erg leuk! Je voelt je dan net een koningin die de hele tijd zwaait haha.

Afgelopen zaterdag kreeg ik opeens allerlei berichtjes dat er een aanslag was in Westgate. Gelukkig ligt Westgate aan de andere kant van de stad en hebben we er eigenlijk niets van gemerkt. We hebben het nieuws gevolgd op de tv en hadden wel door dat het ernstig was. Toch wel even schrikken als je bedenkt dat het redelijk dichtbij is!

Afgelopen maandag waren we vrij, omdat we het weekend gewerkt hadden. We waren van plan om naar de ‘elephant orphanage’ te gaan. We vroegen ons af of het veilig genoeg was om over straat te gaan i.v.m. de aanslag, maar onze begeleider zei dat het veilig genoeg was.
De olifanten waren te zien van 11 uur tot 12 uur. We gingen om kwart voor 9 weg van huis. We moeten eerst naar Buruburu, daar moeten we overstappen op een andere bus naar Town. Onderweg hoorden we opeens een harde knal. We schrokken erg, we dachten ‘nee, het zal toch geen aanslag zijn?’. Mensen in de bus schrokken ook, ze stonden op en keken angstig naar buiten. Gelukkig was het geen aanslag! Een eindje verderop stopte de bus en moesten we allemaal uitstappen. Daar stonden we dan. Even later kwam er een andere bus die ons naar Town bracht. Vanaf daar moesten we met een matatu naar de ‘elephant orphanage’. We hadden gevraagd aan de conducteur of hij er ons daar uit wilden zetten. Maar we werden er ergens anders uit gezet. Er was een man die ook uitstapte. De man moest ergens zijn CV afgeven, maar dat kon wel even wachten, zei hij. Hij zou wel even meelopen om ons de weg te wijzen. Hij vond het blijkbaar nogal erg leuk en ging gezellig met ons mee naar de olifanten.
Zo leuk om die olifanten te zien! Ik heb een olifant aangeraakt, heel ruw met wat haar erop. Voelt heel vreemd aan. Olifanten zijn echt grappige dieren, ze gaan half op elkaar liggen of maken van die gigantische geluiden!

We hebben een aantal dagen in het Watoto Wema Centre gewerkt. Marin en ik moeten vooral in de office werken. Alle dossiers van de kinderen staan nog op papier. Ze willen deze graag digitaal hebben, dus aan ons de taak om de dossiers op de laptop te zetten. Zo komen we ook veel informatie over de kinderen te weten. Op mijn vorige stage heb ik veel heftige dingen gelezen, maar wat ik hier allemaal tegenkom is soms echt ongelofelijk. Wat hebben sommige kinderen al veel moeten mee maken! En ze zijn zo vrolijk! Het zijn echt heel lieve kinderen!
Aanstaande zaterdag komen er 2 tandartsen naar het Watoto Wema Centre. Ze controleren alle kinderen en als het nodig is en een niet al te grote behandeling, zullen ze die uitvoeren. Ik ben erg benieuwd hoe dat hier in zijn werk gaat!

Tot snel!

Liefs, Jacintha